Zoals bij iedereen zijn stemmingen altijd zeer wisselend!

Ik werk hier nu anderhalf jaar, maar ik word nog steeds verrast door de mensen hier.

Wat heel veel mensen al weten, dat vlak voor de kerstdagen we te horen kregen dat "St. Lodewijk" niet meer samen wil werken met "Woongroep Holland", maar wilt gaan fuseren met "Eigen Haard" uit Amsterdam, dit tot schrik van heel Amstelveen.

Voor de leken onder ons "St. Lodewijk" is de eigenaar van zo een 3000 huurwoningen hier in Amstelveen en deze woningen zijn al jaren uitbesteed aan "Woongroep Holland" om ze te beheren.

En aangezien er nooit klachten waren richting "WGH", kwam het als een "donderslag uit de heldere hemel" binnen vallen!

In de eerste instantie moet ik ook eerlijk bekennen, dat toen we op kantoor werden geroepen, het niet meteen tot me doordrong dat de Digna en Zeelandiahoeve onder St. Lodewijk viel.

Maar tijdens het gesprek zag ik voor me, het plateau in de Dignahoeve dat de eerste steen is gelegd door iemand van "St. Lodewijk".

Er gingen gedachten door me heen, het zal toch niet waar zijn, het gaat ook om mijn werkplek!?

Echt zenuwachtig werd ik er ook niet van, en nu nog steeds niet, misschien heb ik er alle vertrouwen in dat "St. Lodewijk" alsnog voor de "WGH" kiest.

 Ik ga er ook van uit dat onze directeur er "alles op alles" zet om deze woningen te behouden.

Vlak nadat we dit gesprek gehad hadden, kwam er een schrijven in de krant over deze affaire.

Ja, toen kwamen de eerste voorzichtige vragen.

Wijnand behoort dit complex ook tot "St. Lodewijk"?

En wat betekent dat voor jou? Ga jij dan ook weg als het doorgaat?

Of ga je dan voor "Eigen Haard" werken?

Ook daar stond ik niet echt stil bij, voorlopig is het nog "Woongroep Holland", en zolang dat nog het geval is!

Een beslissing is een beslissing, en vormt zich vanzelf wel als de tijd daar is, om een beslissing te nemen! En tot die tijd? Blijf ik gewoon doorgaan met waar ik nu mee bezig bent, met "plicht en plezier" gecombineerd, mijn werk te doen.

Toen we langzaam richting Kerstmis gingen, werden de mensen steeds onrustiger.

Op een gegeven moment kwam de voorzitster van de "Bewoners Commissie" bij me langs.

"Wijnand zou je me tips kunnen geven over hoe we moeten protesteren tegen "Eigen Haard", vroeg ze aan me.

Ja dat is lekker dacht ik, aan de ene kant wilde ik ze wel graag helpen, maar aan de andere kant "kan en mag" ik geen partij kiezen, want je weet maar nooit hoe je toekomst eruit gaat zien!

Toen schoot ineens bij me te binnen dat tijdens het gesprek op het kantoor was gezegd, de zaken zoals deze, aan mensen op het kantoor te laten.

Nadat ik mevrouw had gezegd dat ik op kantoor zou informeren of er iemand was waar ze wat ondersteuning zou kunnen krijgen, ging ze weer weg.

Uiteindelijk was er een collega die deze zaken behartigde, wel wilde ondersteunen en een eventuele brief zou nakijken, zodat ze deze naar bewoners en de plaatselijke krant met gerust hart kon opsturen.

De " Bewoners Commissie" heeft dus een brief opgesteld als protest tegen deze situatie en naar de krant gestuurd, en hebben onder de bewoners een handtekeningen actie op touw gezet.

Ook de huurdervereniging die de zaken behartigd voor de huurders kwamen met een open brief waarin stond, dat ze helemaal waren gepasseerd door "St. Lodewijk", en kwamen met de oproep als huurder zich te verenigen en de complexen waar nog geen "Bewoners Commissie" aanwezig was, deze toch maar proberen op te richten om zo sterk mogelijk voor de dag te komen.

Tijdens de Nieuwjaars receptie kondigde de voorzitter van deze huurdervereniging ook aan dat ze een advocaat in handen hebben genomen.

Inmiddels is er ook een actiecomité opgericht en wel het "het comité verontruste huurders Lodewijk".

Een citaat uit deze brief: "Woongroep Holland heeft in de 40-jarige samenwerking met St. Lodewijk bewezen dat het beheer van de woningen goed verloopt. De inspraak van de bewoners staat bij Woongroep Holland hoog in het vaandel".

 

De weken voor de Kerst waren voor mij zeer tweeslachtig.

Aan de ene kant waren de mensen onrustig over het gebeuren met St. Lodewijk en aan de andere kant, zo voor de Kerst, waren ze heel gezellig en lieten op verschillende manieren hun dankbaarheid blijken.

Vele, echt vele kerstkaarten en attenties vielen mij ten deel.

Soms werd ik er echt verlegen van, en vond ik het te veel, want eigenlijk doe ik gewoon maar mijn werk en de grap is "Ik word er nog voor betaalt ook!". Yes!!!!!!!

En over het algemeen hadden ze de slogan "Ik heb ook getekend tegen "Lodewijk" want we willen dat jij blijft".

Waarop ik dan weer antwoordde "Nee u tekent voor u zelf"!.

Maar er kwamen steeds meer vragen over wat ik zou gaan doen.

In de eerste instantie zei ik maar dat ik daar niet zo mee bezig was, maar daar namen ze geen genoegen mee.

"Ja, maar als het echt doorgaat met  "Eigen Haard"? Wat doe je dan? Kies je dan voor hun, of ga je hier weg om elders bij "WGH" te gaan werken?", waren iedere keer dezelfde vragen.

Maar antwoord er op geven kon ik niet!

Het is hier echt een geweldige werk plek, de mensen zijn hier over het algemeen zo blij en dankbaar, en laten dat ook regelmatig merken, dat ik bij goede gezondheid allang had besloten om tot mijn pensioentje hier te blijven werken.

Ook de collega's waar ik mee te maken heb zijn fijne mensen en over woningbedrijf "Woongroep Holland" heb ik ook niets te klagen!

 

Eigenlijk hoop ik stiekem dat alles bij het oude blijft, want dan hoef ik straks ook niet te kiezen!

 

Groetjes, de oudjeswachter.