Zo daar zijn we weer, de vakantie zit er op. Lekker thuis gebleven en genoten van deze zomerse zomer. Samen met het oppaskind van mijn vrouw Marja een dagje naar het Lineushof geweest en ook nog een dagje naar de Apenheul, waar ik me heel goed op mijn gemak voelde, hoe zou dat nou toch komen!?

Hier en daar een visite afgelegd, gefietst en verders lekker thuis onze mooie tuin bijhouden en de schuur omgebouwd. Oja, nog een weekeinde in Zeeland geweest, waar we in de plaatsen  Zierikzee en Middelburg zijn geweest. We zaten daar in een super groot huis met een zwembad van 5 bij 8 meter, dus s`morgens om kwart over acht uit bed en meteen het zwembad in, lekker hoor!!!!

Het enigste minpuntje van alles vond ik, dat door de euro alles super duur is geworden, wat volgens de heren in Den Haag niet zo is, ach ze denken natuurlijk dat we goedgelovigen zijn, een biefstukje voor € 22,50 (49,50 gld) een stukje fabrieks appeltaart € 3 ( 6 gld 60 cent) en dan komt de koffie er nog bij, het zijn koopjes toch?

 

Maar goed nu zitten we weer op de Dignahoeve en toen ik hier kwam was het dus nog bloedheet en dat was de oudjes wel aan te zien. Ze verlangden allemaal naar een koelere temperatuur. De binnentuin was heel goed verzorgt door een bewoonster hier en zag er fantastisch uit. Ze had zelfs de planten in de bakken Pokon gegeven, terwijl ik alleen maar gevraagd had om de planten die in bakken of potten staan water te geven, maar ook de hele binnentuin had ze 1 keer in de week gesproeid, klasse hoor! Toen ik haar daarvoor bedankte, gaf ze mij een reden waarom ze dat gedaan had, die hou ik maar geheim, maar klonk mij goed in de oren! Verder waren er weinig of geen problemen geweest, dat was vorig jaar wel anders, dus mijn collega van de SWO zag er ontspannen uit.

 

Toen ik na de eerste werkdag weer naar huis liep, maakte ik iets merkwaardigs mee, tenminste ik vond het wel apart.

Op het eerste gezicht was het een normaal tafereeltje, een mevrouw stond aan de slootkant naar een stelletje eenden te kijken, "Ach ze heeft ze gevoerd zeker!", dacht ik.

Net dat ik wilde doorlopen draaide ze zich half om en riep "Kom we gaan naar huis, kom op we gaan eten koken, kom op!"

Ik zat al in de graskanten te kijken of ik een hond zag of een kat misschien, die willen ook nog wel eens mee hobbelen, maar ik zag niets!

"Ach, er lopen meer gekken los als dat er vast zitten", en met die gedachte wilde ik verder lopen.

Terwijl ik twee stappen had gedaan hoorde ik ineens "Kwaak, kwaak, kwaak!!!!!", en draaide me om.

En wat zag ik daar??????

Er kwam een grote siereend al hobbelend tussen het gras naar boven gekropen naar mevrouw toe, en na een paar liefkozende tikjes op de snavel, ging het duo al kletsend, moeders al pratend en eend af en toe een kwaak, richting huis denk ik!

Het was een koddig gezicht ze zo samen te zien weg waggelen!

 

Maar het andere gekke was minder leuk!

Op een gegeven moment komt er een meneer mijn kantoor binnen met de vraag "Is er hier ook iemand van de EHBO? Want mijn vrouw is gevallen en heeft heel veel pijn!".

Nu is het de laatste tijd niet anders dat de oudjes vallen en dan niet meer zelf op kunnen staan, als ik ze dan een handje help komt het allemaal weer goed en meestal mankeren ze dan niet veel, op een blauwe plek na.

Dus ik met meneer mee! Maar onderweg naar de lift schoot nog een andere mevrouw me aan "Wijnand, Jo is weer eens gevallen, kan jij haar weer overeind helpen?"

"Nou dat ligt eraan, de vrouw van deze meneer is ook gevallen en dat klinkt ernstig, hoe is het met Jo dan?", vroeg ik haar.

"Volgens Jo heeft ze niks, maar jij had ze al meer opgeraapt", zei ze.

"Ja dat klopt, Jo is net een tuimelaar zo vaak valt ze, maar ga maar even naar haar en zeg dat ik zo snel mogelijk kom, want wat meneer zegt klinkt ernstiger", was mijn antwoord.

Toen ik bij de andere mevrouw aan kwam, zag ik al gauw dat het niet goed was, het mensje wilde zich bewegen maar schreeuwde het uit van de pijn "O ik heb zo een pijn bij mijn heup!".

"Ik ga haar niet optillen, meneer! We moeten de huisarts bellen, want ik denk dat ze naar het ziekenhuis moet", opperde ik.

Dus meneer ging de huisarts bellen en ja als je de huisarts belt krijg je eerst de assistente!

Daar gingen we weer, nadat de assistente zo moeilijk bleef doen naar meneer, over dat de dokter het zo druk had en niet zomaar langs kon komen, nam ik de telefoon over van meneer om maar even te zeggen dat wel degelijk de dokter moest langs komen, dat mevrouw heel veel pijn in de heup had en misschien wel eens naar het ziekenhuis moest.

Nadat ze geregeld had dat de dokter langs zo komen, ben ik snel naar mijn andere patiënt gegaan, die lag schaars gekleed en languit op haar rug in de gang, dat gebeurt wel meer dus was het allemaal gewoon. Haar weer overeind geholpen, wat wel te doen is omdat ze maar een lichtgewicht is, maar ook wel weer opletten, want ze werkt niet echt mee. Toen ze eindelijk weer op haar stoel aan tafel zat, nog even wat gebabbeld en de werkdag was weer voorbij.

De volgende morgen heb ik geïnformeerd hoe het met de andere mevrouw was, ze bleek wel degelijk een gebroken heup te hebben, maar wat meneer nog meer vertelde!!!!!!!

Ze moesten ontiegelijk lang wachten voor dat de huisarts kwam, want de man was naar hun oude woonadres gegaan en had zich daar wezenloos lopen zoeken natuurlijk, ach de mensen wonen hier pas anderhalf jaar, misschien je computer bestand wat beter bijhouden?

Toen de dokter eindelijk was gekomen, kon hij alleen maar vaststellen dat ze naar het ziekenhuis toe moest. Je zult toch al die tijd maar op de grond zitten, leunend tegen de keukendeurstijl en een gebroken heup, brrrr. Maar de grootste klapper kwam nog, mevrouw werd naar de VU gebracht maar kon daar niet geopereerd werden wegens plaats gebrek.

Sterker nog in heel Nederland kon ze niet terecht. Ze kon dan wel een nachtje blijven slapen en de volgende dag werd ze klaar gemaakt voor de operatie. Maar voor de operatie zelf moest ze naar……..Antwerpen!!!!!

Gelukkig is de operatie goed geslaagd, wat ook het allerbelangrijkste is, maar wat is er toch mis in dit land? Nou in de zorg een heleboel denk ik!!!!

 

Groetjes de oudjeswachter.