Even kreeg ik een kleine terugslag of schrik toen ik mijn brievenbus open maakte, er zat weer een rouwkaart in.

Weer iemand overleden, een mevrouw, alleen dit keer niet onverwacht!

Voordat ik op vakantie ging had ik al een dochter gesproken van deze mevrouw.

Haar moeder wilde niet meer verder leven, zelf was ze al een hele tijd ziek en ze had half november haar man verloren.

Beide waren ze mensen die veel voor de Digna en Zeelandiahoeve hadden gedaan.

Hij was lange tijd voorzitter van de bewonerscommissie en zij penningmeester.

Ook hing er in de huiskamer een eerbetoon voor haar dat ze zoveel vrijwilligers werk heeft gedaan, ze was hiervoor geridderd.

De meeste mensen die mij vanochtend nieuwjaar wensten, wensten ook dat ‘magere Hein’ maar eens een stukje verderop zou gaan!

Het is hier voorlopig maar eens genoeg geweest!

Zo ik dus weer aan het werk! Eerst maar eens de zaal omgebouwd voor de komende activiteiten.

Daarna ging ik een bakkie koffie zetten en mijn mail checken.

En daar was de eerste klant al met een probleem!!!

Een mevrouw kwam mij vertellen dat haar verwarming het niet deed en ze had gebeld naar Mampaey.

Ze had keurig bij de ketel gekeken en deze gaf aan de storing A01. Voor de kenner zijn dan de volgende punten bekent van de storing 1) Gas kraan gesloten 2) lucht in de gasleiding 3) defecte gloeier 4)gasblok defect.

Maar de jonge dame bij Mampaey vertelde haar dat het waarschijnlijk de water druk was.

Ze vroeg ook aan mevrouw of ze wilde kijken waar de drukmeter opstond, waarbij mevrouw al opperde dat het bijna niet kon omdat de huismeester pas had bijgevuld.

Ze gaf door dat de wijzer tussen de 1 en 2 stond, dichterbij de twee dan de een.

De dame bij Mampaey bleef bij haar bewering dat er bijgevuld moest worden.

Dus kwam mevrouw bij mij terecht. Ze had al om acht uur gebeld, maar netjes gewacht totdat ik spreekuur had.

Ze was ongeveer half 10 bij mij en ik vertelde haar dat ik meteen na het spreekuur naar haar toe kwam, want er moest nog iemand van buitenaf komen dus kon ik nog niet van mijn plek af.

Om 10 uur naar hun woning gegaan en daar zat de oude baas, 92 jaar was hij en zij 86, al een beetje te “kou kleumen”.

Meteen ging  ik kijken bij de drukmeter en die stond precies zoals mevrouw had aangegeven, dus dat kon het niet zijn.

Het volgende wat ik deed was naar de cv ketel toe en inderdaad in het display stond A01.

Het kon gewoon niet de waterdruk zijn! Toch de ketel maar even geresette, maar ook dat had geen effect.

“Nou mevrouw, ik ga deze dame zelf wel even bellen want er moet een monteur komen”, zei ik.

Dus beneden in mijn kantoortje de telefoon gepakt en de firma gebeld.

“Goedemorgen, met Mampaey”, en een dame noemde haar naam aan de andere kant van de lijn.

“Goedemorgen, met Wijnand Springin’tveld huismeester van de Digna en Zeelandiahoeve. Ik heb een klacht voor u”, zei ik tegen haar.

“Het gaat over Dignahoeve …, daar staat de ketel in storing. We hebben dus een monteur nodig!”.

“Wat is de storing meneer?”, vroeg de dame.

“Voordat ik u dat vertel, wil even vragen aan u of er meerdere dames aan de telefoon zitten?”, vroeg ik haar.

“Ja wel meneer!”, was haar antwoord “Waarom vraagt u dat?”.

“Nu omdat er waarschijnlijk een nieuwe dame bij zit die niet weet wat de code van een storing inhoud. Vanmorgen is er ook al gebeld over deze storing en toen werd er verteld dat het een waterdruk storing is!”.

“Wat is de code dan?”, vroeg zij weer.

“De code is A01”, antwoordde ik.

“O maar dan is de waterdruk te laag, meneer!”, zei ze ijskoud.

“??? Huh, o dus u bent de dame in kwestie!?”, reageerde ik “Maar het klopt niet wat u zegt hoor! Als de waterdruk te laag is geeft de cv de code E01 en niet A01”.

“Ja maar dat is hetzelfde hoor, het heeft allebei met de waterdruk te maken!”, bleef ze eigenwijs volhouden.

“Nou ik zal even de brochure erbij halen waar alle storingen in vermeld staan en het je voorlezen. Bij E01 staat, waterdruk te laag mogelijke oorzaken een defect expansievat of een defecte drukschakelaar. Bij de storing A01 staat: 1) Gas kraan gesloten 2) lucht in de gasleiding 3) defecte gloeier 4)gasblok defect. Dus wil ik dat er een monteur komt en dat u  zoals het normaal ook gaat even de bewoners belt dat er daadwerkelijk een monteur komt!”, eindigde ik mijn relaas.

Ze zou dat doen zei ze, dus ik nam aan dat het zo geregeld was.

Ik had me in de jaren aangeleerd als er trubbels waren  met afspraken om de tijden van bellen bij te houden en namen op te schrijven. En noteerde dus dat dit telefoon gesprek om kwart over tien s’morgens had plaats gevonden met mevrouw…..

Het was om half drie in de middag dat dezelfde mevrouw weer naar me toe kwam.

Ik dacht dat ze me kwam vertellen dat de monteur geweest was. Niet dus!

“Wijnand, die mevrouw van Mampaey heeft weer gebeld. Er komt geen monteur, want het is een waterdruk storing. En toen ik zei dat jij bij me was geweest, zei ze dat de huismeester het helemaal verkeerd had”. 

Verbluft keek ik mevrouw aan. “Maar mevrouw wanneer heeft ze gebeld?, vroeg ik haar.

“Nou net Wijnand!”, antwoordde zij.

“En ik heb om half 11 vanmorgen al gebeld! En nu belt zij pas om half drie terug!? En dan nog stront eigenwijs ook!!!! Een Blonde muts, denk ik!”, reageerde ik gelaten.

Mevrouw schoot in de lach “Nou Wijnand toch!”.

“Je kunt me niet kwader krijgen”, antwoordde ik getergd “We gaan het volgende doen mevrouw. Eerst ga ik de verwarming bijvullen totdat de waterdruk precies op twee staat en daarna de cv weer resetten en als dan de ketel het niet gaat doen en ik weet al dat de ketel het niet gaat doen, dan ja dan zal ik nog eens even gaan bellen!!!!”.

Was toch wel boos geworden op dat mens. Ten eerste laat ze twee oudjes de hele dag in de kou zitten en ten tweede belt ze pas om half drie terug, dat PIK IK NIET!!!!

Ik dus mijn vulslang opgezocht en bij deze mensjes de cv bijgevuld tot iets over de twee heen.

Terwijl ik dat aan het doen was zag ik de oude baas zitten. Hij was door en door koud geworden.

“Ja mijn man kan steeds minder doen dus hij heeft het hartstikke koud! Maar wat wil je hij is al 92 Wijnand!”.

Opeens kreeg ik een ingeving! Ik ga die muts niet bellen, ik ga iemand anders bellen bij Mampaey. Namelijk Ton, die ken ik al vanaf het begin dat ik huismeester ben. Een man die lijkt op Ted de Braak. Alleen hij is twee keer zo groot, een grote beer met een hart van goud, altijd bezig om de problemen echt op te lossen.. En had als ervaring, dat als ik hem bel dan komt het heel snel in orde, omdat hij weer de ervaring had, dat als ik hem belde er geen andere uitweg meer was. 

Zo gezegd zo gedaan!

Toen ik zijn nummer belde kreeg ik een dame aan de lijn en vroeg naar Ton.

“Ja met Ton!”, hoorde ik een zware bromstem aan de andere kant.

“Heee ouwe brombeer!!!”, zei ik zonder mijn naam te noemen.

Even was het stil en toen was het “He Wijnand! Jij bent het toch? Hoe gaat het met jou daar op de Dignahoeve? Zeg het eens, wat heb je te vertellen!”

“Ik kreeg een mailtje vanmorgen Ton, dat Mampaey alle woningen van Lodewijk onder beheer heeft gekregen? Goed he!”.

“Ja heel goed, hoe meer hoe beter! Zijn we best blij mee! Maar daar bel jij niet voor, toch?”, praatte hij verder.

“Nee zeker niet! Je weet hoe ik over Mampaey denk, ben altijd tevreden. Maar nu even niet!”, en ik vertelde hem het verhaal.

“Nou Wijnand dat ga ik even in orde maken hoor, dat komt goed!”, stelde hij me gerust.

Maar ik was nog niet helemaal tevreden en vroeg “En die dame dan Ton? Ga je die erop aanspreken of in ieder geval even bij brengen hoe het zit met die codes!”.

“Nou het treft Wijnand. Ik heb hier haar directe baas toevallig voor me zitten, dus kan hij haar even toespreken”.

Hoe snel hij het even geregeld had en een monteur had gestuurd was verbijsterend!

Mevrouw belde nog geen kwartier later dat de monteur geweest was en hij had de gloeier vervangen omdat hij defect was.

Groetjes de Oudjeswachter.