Toen ik het tweede bakkie ingeschonken had, begon de tuinman zijn volgende avontuur.

Ik moet zeggen dat hij het ook goed kon vertellen, dus je was al gauw vol interesse en het was lekker luisteren.

En zo zie je maar weer, de tuinman was ook nog eens een avonturier met best wel extreme hobby's, iets wat je nooit aan de buitenkant kunt zien.

Voorheen kende ik hem alleen als een "workaholic", altijd maar werken, werken en nog eens werken.

Hij vertelde ook dat zaterdags en zondags werken ook regelmatig voorkwam.

De man heeft een heel groot tuincentrum, echt heel veel boom en struiksoorten, als je nu ook gaat kijken bij hem kun je bomen en struiken reserveren voor het najaar om ze te poten.

Zelf heb ik er een" Gouden Regen" gekocht.

Ook krijgt hij opdrachten van TV zenders om tuinen op te bouwen en zelfs uitnodigingen om in programma's advies te geven.

Dan dacht je, nou die man komt altijd  s`avonds om tien uur thuis ploft in zijn stoel en is uitgepuft, tel daar bij op dat hij ook een zieke vrouw heeft, wat een leven!

Maar zie hij zoekt zijn ontspanning wel op, en als je de man voor je hebt en hij zit te vertellen, en het is echt geen fantast, dan geniet hij echt.

Ik vind het ook altijd fijn als je met mensen goed kan praten, want je leert ze daardoor wel beter kennen, en dat is in de omgang met elkaar ook weer prettiger.

Maar we pakken de draad weer op bij zijn ski verhaal.

"Wat we ook vaak deden, was dat we de berg opklommen en dan weer skiënd naar beneden gingen", begon hij zijn volgende verhaal.

"Dat kan alleen als je het skiën goed onder de knie hebt, omdat het dan over het algemeen steile afdalingen zijn".

"Zo ook op een dag, we hadden een behoorlijke groep waaronder ook een paar vrouwen, gingen we klimmend de berg op".

"Omdat de groep redelijk groot was had de gids een niet al moeilijke route genomen, zodat het afdalen met skiën redelijk te doen was".

"Alles ging lekker totdat we aan het afdalen begonnen".

"Omdat je snelle en minder snelle afdalers had, werd er af en toe een stop gemaakt om de achterblijvers weer bij te laten komen".

"Er was ook een man bij die zich iedere keer maar weer liet gelden door aparte kapriolen uit te halen, of dat nou kwam omdat er dames bij waren, die overigens veel beter uit de voeten kwamen dan de betreffende persoon, die een gevaar voor zichzelf was en dat bleek later".

"De man wilde ook persè vlak achter de gids blijven en dat werd hem noodlottig bij de tweede stop, de man was wat achter geraakt en begon aan een inhaal manoeuvre precies op een plek waar het redelijk steil was".

"Zijn snelheid werd te hoog en hij had ook te laat door dat de gids het teken gaf om weer een stop te maken".

"Hij probeerde nog wel te stoppen, maar kreeg niet de kans om de gids te ontwijken en knalde precies op zijn prikstok, die hij vol in de zijkant van zijn gezicht kreeg".

"De wond was natuurlijk behoorlijk ernstig dus er moest een helikopter opgeroepen worden, en omdat daar een toch wel behoorlijke wachttijd voor staat bleven mijn vriend en ik achter en ging de gids en rest alvast naar beneden omdat zonder gids het te gevaarlijk was om af te dalen en er een bepaalde route gevolgd moet worden".

"Na ongeveer 10 minuten zagen wij de helikopter aankomen vliegen, maar wat wij niet wisten het was niet de helikopter die de gewonde man op kwam halen, dus hij vloog niet eens onze kant op maar ging gewoon verder".

"En wij dachten dat hij ons niet kon vinden, dus wat nu te doen!".

"Samen met mijn vriend overlegd dat er dan maar èèn van ons tweeën als een razende naar beneden moest skiën om toch maar zo snel mogelijk hulp te krijgen".

"Omdat ik van ons tweeën de betere skiër was, zou ik naar beneden duiken".

"En daar begon ik aan een afdaling met vliegende vaart en nam ook natuurlijk de zo kortst mogelijke route, dus daarmee ook veel risico's, soms op een haar na bochten missen en hier en daar een struik of boom ontwijken, maar het ging goed".

"Dat het hard is gegaan blijkt wel, want de groep met de gids kwam gelijktijdig aan".

"Beneden kreeg ik te horen dat mijn wilde mans rit overbodig was geweest".

"Namelijk de helikopter die wij hadden gezien was dus niet de hulphelikopter, maar iemand die de nood oproep had opgevangen en dus hulp wilde bieden".

"Toen wij deze helikopter zagen kreeg de piloot doorgemeld dat de hulphelikopter binnen vijf minuten op de plek was en was dus verder gevlogen".

"En nou ga ik als een gek aan het werk", zei de tuinman "Want anders kom ik niet op tijd klaar voor mijn vakantie, ik moet hierna nog naar Bussum, daarna naar Hilversum en dan heb ik nog een vergadering waar ik niet onderuit kan".

Daar was hij weer de tuinman zoals ik hem kon "altijd bezig en druk".

 

Groetjes, de oudjeswachter.