Afgelopen maandag kwam ik op mijn werk met het idee om lekker rustig mijn vaste dingen te doen zoals planten water geven , stoelen klaar te zetten voor het koersbal, droogtrommel het filter na kijken enz. enz.

Ik was in mijn kantoor bezig met de computer aanzetten toen het feest al begon, er kwam al een bewoonster aan stappen (en dat al om half 8) met het verhaal dat ze vanaf gisteren de buiten deur niet kon openen via de intercom.

"Nu mevrouw, ik ga zo even uitzoeken wat er aan de hand is!", was mijn antwoordt.

Eerst maar eens even naar mijn brievenbus dacht ik.

In de brievenbus zat een bon van Eldebe waldoor group bv dat is de firma die storingen en onderhoud doet van de schuifdeuren.

De man was zaterdag om 23.30 uur geweest voor de storing dat de binnen schuifdeur bleef open staan, en kon dus iedereen naar binnen wandelen.

Met het verhaal op de bon dat er bij iemand de knop was blijven hangen, had hij deze ontkoppeld.

Mooi dacht ik die mevrouw die bij me geweest was, was dus ook waarschijnlijk de veroorzaker.

Maar nadat er meerdere bewoners kwamen met het verhaal dat ze de deur niet open konden doen, voelde ik een beetje nattigheid, en omdat ik mijn regenpak op mijn fiets had aangehad kon het dat niet zijn, en besefte dat helemaal niemand de deur vanuit de woning kon opendoen.

De monteur had gemakshalve maar iedereen losgekoppeld dan was de storing meteen verholpen, niet echt handig voor de invaliden of slecht lopende mensen die hier wonen, en dat de hele zondag zo.

Nadat ik de schuifdeur open gezet heb ben ik mijn klusjes gaan doen, en daarna koffie zetten. Dacht ik.

Nee hoor er kwam een meneer in een rolstoel naar mijn kantoortje met een verhaal.

"Wijnand, wat ik nu toch van het weekend beleefd hebt!", zei hij.

"Nou vertel maar", zei ik.

"Lig ik lekker te slapen, hoor ik in eens een piepje in mijn huis, het bleek de rookmelder te zijn die meldde dat de batterij leeg was. Ik zelf kan hem niet vervangen en hulp en familie in de buurt heb ik ook niet, en om niet nog het hele weekend in dat gepiep te zitten heb ik maar de brandweer gebeld!.

Die kwamen ook maar konden niet naar binnen omdat de deur stuk was, en omdat ik me zelf niet aan kan kleden kon ik ook niet open doen.

Toen heeft de brandweer op haar beurt de politie gebeld. Die zijn op een bepaalde manier binnen gekomen, en hebben voor mij de batterij verwisseld", eindigde hij zijn verhaal.

Zo zie je maar weer wat de brandweer en oom agent al niet doet zo in het weekend.

Groetjes,

de Oudjeswachter.