Zo na een weekje verhuizen en een  themadag voor huismeesters ben ik maar weer eens aan het werk gegaan.

Zoals gewoonlijk op dinsdag heb ik eerst spreekuur tot tien uur en daarna ga ik huisvuil ophalen.

Wat het spreekuur betreft weten ze je wel weer te vinden na anderhalve week, het was dan ook lekker druk.

Er kwamen mensen muntjes halen voor de wasserette, en er was  hier en daar een lamp bij de voordeur gesneuveld, en een mevrouw die vier dagen geen warm water had gehad doordat de verwarming firma een beetje laks was geweest met de service, jammer!!

Ongeveer een maand geleden was er een mevrouw die had wel een heel vreemde klacht, ze werd lastig gevallen door een oude buurjongen van vroeger, en dat als je al bijna 90 bent.

Ze is al van het begin bewoonster van de Dignahoeve en woonde de eerste vier jaar met groot plezier omdat ze eindelijk rust had omdat ze op haar oude adres steeds werd lastig gevallen door een man, die vroeger toen ze nog klein waren als buurjongen haar altijd aan het treiteren was. Wat zo vaak in het leven gebeurt, de buurjongen, nu ook een man op leeftijd kwam toevallig ook naast haar wonen.

Na een paar weken had de man het in de gaten dat zijn ex buurmeisje naast hem woonde, en begon haar weer te plagen, door op de buitenbel te drukken eerst gewoon overdag en toen mevrouw niet meer open deed ook s`nachts. Nadat mevrouw er gek van werd heeft ze toen maar de bel er uit getrokken, dit ging een paar weken goed. Hoe het kwam wist ze niet maar hij wist op een gegeven moment ook haar telefoon nummer, en begon haar ook telefonisch lastig te vallen. Een drama werd het voor haar, wat moet je doen, gaan verhuizen?

Ja die kans heeft zo ook  gekregen en verhuisde zoals al bekend naar de Dignahoeve.

Vier jaar ging het goed tot toen het noodlot weer toe sloeg, het begon weer van voor af aan, de man was ook verhuisd, niet naar de Dignahoeve maar het gebouw ernaast, had waarschijnlijk mevrouw weer gezien, ging weer aanbellen bij haar en wederom had hij op een gegeven moment weer haar telefoonnummer.

Uiteindelijk heeft ze dan ook een geheim nummer aangevraagd en kwam bij mij om hulp.

Tja wat moet je daar nu mee dacht ik, ze noemde de man zelfs bij naam en waar hij woonde.

Je kan toch niet zo maar naar die man toe gaan en dan gaan beschuldigen, want wat  is de waarheid.

Opeens dacht ik, dat is misschien wat voor de wijkagent. Deze man komt om de paar weken horen of er nog bijzonderheden zijn onder de oudjes, nu dit leek me wel wat voor hem.

Ik heb hem gebeld en hij zou bij die mevrouw langsgaan om met haar te praten en dan te kijken wat hij er mee kon doen. Zo`n wijkagent heeft toch een behoorlijke ervaring met zulke problemen denk ik, toch?

Gisteren  kwam ze weer bij mij op het kantoortje en wist te vertellen dat die meneer zelfs haar geheime nummer wist en haar weer lastig viel.

Is dit verhaal nu waar of niet waar, ik weet het niet meer, ik weet wel dat je voorzichtig moet zijn met oordelen anders zou je dat mevrouwtje nog beledigen ook.

Ach ik laat het maar aan de wijkagent over!

Groetjes,

Oudjeswachter.