Ik was halverwege toen er een auto bij me stopte.

Nu dat gebeurt wel meer, ze komen ook papier of glas brengen of de weg vragen.

Maar er stapte niemand uit, dus op een gegeven moment kijk je toch even naar de auto of er iemand uit stapt.

Ik zag een zwarte meneer en ging weer verder met mijn werk.

Maar hij bleef maar staan, dus ik kijk nog een keer en zie dat die zwarte meneer half in zijn auto lag, en door zijn autoraampje naar mij zat te kijken.

Dus wat doe je dan, ik stak mijn hand op.

Toen stapte hij uit en…..verhip het was een politie agent.

“ Goedemorgen meneer”, zei oom agent “ Waar bent u mee bezig?”.

Een beetje verbaasd antwoordde ik ” Hoe bedoelt u? Ik ben gewoon oud papier aan het weg gooien!”.

“ Ja maar het lijkt wel ‘bedrijfsmatig’ wat u doet”, zei hij.

“ Bedrijfsmatig? Huh wat bedoelt u daarmee?”, zei ik nog verbaasder.

“ U bent aan het werk?”, was de weder vraag.

“ Ja dat klopt! Ik ben aan het werk”, gaf ik netjes als antwoord.

“ Nu dan bent u voor uw baas afval aan het verwijderen, dus is het ‘bedrijfsmatig’ en dan moet u het eigenlijk naar de stortplaats gaan brengen”, was zijn relaas.

“ Ho, ho wacht even!”, zei ik snel “ Ik ben huismeester daar in het gebouw”, en wees in de richting van de Dignahoeve “ Daar wonen allemaal oudjes en haal ik het oud papier en glas op en……”

“ Dus u bent als huismeester aan het werk!”, viel hij me in de rede “ Dan bent u dus ‘bedrijfsmatig’ bezig!”.

“ Nou meneer de agent, stel dat die oudjes het allemaal zelf gaan wegbrengen, dan komt het toch op hetzelfde neer, of zij het er nu ingooien of ik. Ik ben hier juist mee begonnen omdat ik ook huisvuil ophaal en ontdekte dat ze het oude papier en glas ook bij het huisvuil deden. En de gemeente Amstelveen zal het niet erg vinden, want die hebben de bewoners juist op geroepen om nog meer ons best te doen met afval te scheiden. Dus……”

En weer viel hij me in de rede “ O, u haalt ook huisvuil op in dat gebouw dat is……”

Ik wist nu ondertussen wel wat hij ging zeggen en viel nu geprikkeld hem in de rede “ Ja meneer de agent wel 8 karren vol ( zijn er drie te veel, maar kon het niet laten om te overdrijven)”

En ja hoor “ Dat lijkt wel ‘bedrijfsmatig’, waar stort u dat dan?”, vroeg hij.

“ Nou kijk daar aan de overkant van de weg staan containers, in die blauwe kooi daar, ziet u…”

“ Dus het is ‘bedrijfsmatig”, was weer het stopwoordje van hem.

Goh als ik niet beter wist zou ik denken deze man is uit het asielzoekerscentrum ontsnapt en heeft net het woord ‘bedrijfsmatig’ geleerd maar er zijn twee dingen, het asielzoekerscentrum is gesloten en waar haalt hij een politie-uniform vandaan!

Ik werd er nu toch wel een beetje pielig van en probeerde het over een andere boeg te gooien “ Stel, als ik morgenavond in mijn gekke hoofd krijg om met mijn kar langs die gebouwen ga, daar wonen ook allemaal oudjes, en haal daar oud papier op is het dan ook ‘BEDRIJFSMATIG’”, zei ik heel overdreven.

“ Nee, niet echt, dan bent u meer vrijwilliger!”, was zijn stelling.

“ Mag ik u nu wat vragen? Meneer de agent!”, ik wachtte niet op antwoord en vroeg  “Waarom bent u niet in een politieauto?”.

“ Moet dat dan van u? Had u mij liever in een politiewagen gezien? Als ik dan aan kom rijden weten ze meteen dat ze moeten stoppen met deze praktijken! Want het is vandaag mijn beurt om te controleren en dat doen we in een gewone personen auto”.

“Och, ik heb niets te verbergen voor oom agent hoor”, en toen ging er een lichtje bij me branden “ Bent u soms van de milieu politie?”

“ Ja dat klopt!”, zei hij.

“ Maar beste man dan zou u toch blij moeten zijn, dat ik zo met het milieu begaan ben!”, zei ik vrolijk tegen hem.

“Hm, tja dat is wel zo maar het lijkt toch op….”, ja daar was hij weer “…’bedrijfsmatig’ hoor”.

Ik stond paf en dacht ik moet de man overtuigen , dus daar ging ik weer en wel met mijn allervriendelijkste gezicht“ Allerbeste meneer de milieuagent, a. ik probeer alleen die oude mensjes te helpen, b. ik help hiermee ook het milieu, c.ik geef gehoor aan de gemeente Amstelveen, d. en het staat niet eens in mijn takenpakket als huismeester, dus ben ik hier alleen maar met goede bedoelingen bezig”, was haast mijn smekende relaas.

Hij keek me nog eens diep doordringend aan en….eureka het verlossende antwoord kwam er uit “ Oké, gaat u maar door met waar u bezig bent, ik denk dat het wel goed is. Dan wens ik u nog een fijne middag het is tenslotte lekker weer”

“ Dank u wel agent en…”, ik kon het niet laten “ …niet te veel in de zon hoor, want….!”

Hij keek om, oei dacht ik met mijn grote mond en klapte hem dicht.

Hij schoot in de lach en zijn prachtige witte tanden blonken helemaal, hé hij kan lachen dacht ik en hij zei “ Nee he, ik ben al zo bruin!!!”, en weg reed hij in zijn auto.

Nu nog een uurtje werken en dan zet ik dit ‘bedrijfopmatig’ en ga weekend vieren

Groetjes, de Oudjeswachter.